pana Sergiusza aż zadrżał na wspomnienie dawnej krzywdy. – Myślałem, myślałem,

trzeba.
moja ze mną jest, abym oddał każdemu wedle uczynków jego”! Koooniec! – zawył mnich. –
zamkniętych drzwi żałosne jęki. Umierająca płakała, prosiła wody, ale na próżno, Jesichin nie
w oczy. Był dorosły. I... i... wściekły. Na ojca. Ja się na tym znam.
– Tak, to pan, to pan. Nikt inny to być nie może. Najpierw myślałam o Sergiuszu
– Co za brednie! Jadę do domu. – Zrobiła krok w stronę wyjścia.
konkretnego? – Luke zerwał się z miejsca. Na szyi nabrzmiały mu żyły.
wszystko na pewno wyjdzie na jaw. Psycholog sądowy będzie oceniał różnego rodzaju
9/86
podprokuratorowi:
Sensacyjny charakter wydarzenia osłabiała nieco powszechnie znana
Polina Andriejewna z frasunkiem, współczująco, pokiwała głową.
Wydanie polskie: 2004
– Nie, pani O’Grady. To, że pani pracuje zawodowo, nie znaczy, że jest pani złą matką.

– Człowiek ze mnie bezpośredni. Pisz pan potem donosy, jakie tylko chcesz, mnie to nie
– Myślałam, że ucieszy pana ta wiadomość. Tak się pan martwił, że jeden z uczniów
wytoczą proces pracownikom biura szeryfa za to, że nie ostrzegli mieszkańców Bakersville
Mówiła, że jej ojciec to człowiek surowy, bardzo wymagający i niezbyt tolerancyjny. Proszę
Weszła po schodkach i wymierzyła w jego pierś z pistoletu.
nie ten, to inny.
derką woźnica.
mnie za syna, ale wtedy przecież musiałby na dodatek przyjąć tuzin wnucząt, a na taki
niczym pełgający na wietrze płomyczek, rozpalić i nie dać jej zgasnąć.
uspokoił...
Wydawało się, że tylko śpi, ale Rainie zauważyła na jej czole niewielki krwawy ślad.
Polina Andriejewna cofnęła się, osłoniła pierś sakwojażem jak tarczą. Palce w panice
od innych włosy miałem. Dopiero kiedy igumenem zostałem, wszystkich przeżyłem, wtedy
obficiej i z większym żarem niż zwykle.
kliniką Korowina. Znasz, Ojcze, moją teorię, że pokrzepiać organizm kaloriami,